Ο Τακουάν Σόχο (1573-1645) ήταν ο επικεφαλής της σέκτας Ρινζάι του Ζεν. Γνωστός για τον ισχυρό του χαρακτήρα και το αιχμηρό του πνεύμα, υπήρξε επίσης κηπουρός, ποιητής, δάσκαλος της τέχνης του τσαγιού και παραγωγικός συγγραφέας, ενώ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ζωγραφικής Ζεν και της καλλιγραφίας.
Η θρησκευτική του εκπαίδευση άρχισε σε ηλικία δέκα ετών, έγινε μέλος της σέκτας Ρινζάι στα δεκατέσσερά του και διορίστηκε ηγούμενος στο Νταϊτόκουτζι, έναν σημαντικό ναό Ζεν στο Κιότο, στα τριάντα πέντε του.

Το 1629, μετά από μια διαφωνία με τον δεύτερο σογκούν Τοκουγκάουα, για ζητήματα σχετικά με τους διορισμούς των αξιωματούχων της εκκλησίας, εξορίστηκε από τον σογκούν σε μια μακρινή επαρχία στα βόρεια και επέστρεψε τρία χρόνια αργότερα, χάρη στη γενική αμνηστία που δόθηκε με τον θάνατο του σογκούν, για να γίνει (μεταξύ άλλων) έμπιστος του διαδόχου του, του τρίτου σογκούν Τοκουγκάουα.